Τη Δευτέρα 2/12 ήταν προγραμματισμένη εκδήλωση από το Δήμο Θεσσαλονίκης εν όψει Χριστουγέννων. Βρήκαμε λοιπόν την ευκαιρία να τους χαλάσουμε τη γιορτή, παρεμβαίνοντας με το πανό, τα συνθήματα και το λόγο μας. Σκοπός μας, αφενός, ηταν να φέρουμε το δήμαρχο της πόλης, Κωσταντίνο Ζέρβα, προ των ευθυνών του και του κόστους που θα έχει σε περίπτωση εκκένωσης κατηλημένου σπιτιού. Αφετέρου αναδείξαμε στους/ις παρευρισκόμενους/ες και τους/ις κατοίκους της περιοχής την αντίφαση ανάμεσα στο κάλεσμα του δήμου για ευτυχισμένες γιόρτες (με την ευγενική χορηγία όπως μας ενημέρωσαν, καταστημάτων της περιοχής) και στο σχεδιασμό που ο ίδιος δήμος έχει κάνει και αφορά: την εκκένωση και κατεδάφιση κατηλημένων και μη καστρόπληκτων σπιτιών, την αναβάθμιση της περιοχής και τη μετατροπή της σε τουριστικό προϊόν και τον διωγμό με αυτόν τον τρόπο ενος μέρους του πληθυσμού της.
Την ίδια μέρα αναρτήσαμε πανό ώστε να γίνει ορατό από όσους και όσες βρέθηκαν στην αντίστοιχη φιέστα του Δήμου Νεάπολης Συκεών.
Και πολιτικές και στεγαστικές, οι καταλήψεις μένουν, γκρεμίστε φυλακές!
Το κείμενο που μοιράστηκε:
Ανακοίνωση για τις εξαγγελίες περί εκκένωσης καταλήψεων
Απέναντι σε κάθε Χρυσοχοϊδη που δίνει τελεσίγραφα για εκκενώσεις καταλήψεων –νομίζοντας ότι μπορεί να αλλάξει μέσα σε 15 μέρες ό,τι έχει κατακτηθεί μέσα από αγώνες δεκαετιών-, σε κάθε Κυριζίδη και λοιπούς εκπροσώπους της δημοτικής αρχής που «παραγγέλνουν» στην εισαγγελία την επέμβαση της αστυνομίας και κάθε εφημερίδα και δημοσιογραφίσκο που εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα έχουμε να δηλώσουμε τα εξής:
Ως καταληψίες και άτομα που αγωνίζονται ενάντια σε κάθε μορφής εξουσία, δεν πρόκειται να εγκαταλείψουμε τα σπίτια μας, τα στέκια μας, τους χώρους στους οποίους κινούμαστε και πραγματώνουμε τις ανάγκες και επιθυμίες μας. Όλο αυτό το τρομολαγνικό κλίμα που προσπαθεί να δημιουργηθεί από την κυριαρχία για να χτίσει μια στρατηγική έντασης και αποπροσανατολισμού, δεν δημιουργεί τίποτα άλλο παρά αποφασιστικότητα και πείσμα να υπερασπιστούμε τις πολιτικές επιλογές που έχουμε κάνει, αντιλαμβανόμενες το βάρος αυτών. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να αντιληφθεί και η παρούσα αρχή, η οποία κουνά παιδικά το δάχτυλο προς το μέρος μας. Θα είμαστε εδώ και μετά τις όποιες εκκενώσεις να της θυμίζουμε τις συνέπειες των πράξεών της.
Όσον αφορά τα σπίτα στα οποία κατοικούμε και το πώς προσπαθούν να προβληθούν μιντιακά, έχουμε να πούμε ότι ούτε ετοιμόρροπα, ούτε γκρέμια είναι. Είναι χώροι στους οποίους έχουμε αφιερώσει αρκετό προσωπικό χρόνο για να τα συντηρήσουμε και να τα επισκευάσουμε και είναι πλήρως βιώσιμα. Αυτό που αποκρύπτεται εντέχνως είναι ότι ανήκουν στην μερίδα των σπιτιών που λέγονται «καστρόπληκτα» (δηλαδή σπίτια που έχουν κατασκευαστεί ουσιαστικά πάνω στα βυζαντινά τείχη της πόλης λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων των ανθρώπων που στεγάστηκαν αρχικά εκεί) και αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι της προσφυγικής μνήμης που αποτυπώνεται στην άνω πόλη, κάτι που φυσικά δεν συνάδει με τα στάνταρ του ένδοξου και λαμπερού αρχαιοελληνικού και βυζαντινού παρελθόντος. Η διένεξη ανάμεσα στους κατοίκους των καστρόπληκτων και τις αρχές κρατάει πολλά χρόνια, με νίκες και ήττες και από τις δυο μεριές , και μεις φυσικά είμαστε πρόθυμοι να συνεχίσουμε τον αγώνα αυτόν. Αντιλαμβανόμαστε ότι οι ήπιες παρεμβάσεις που ήδη κάνουν σε διάφορες γειτονιές της θεσσαλονίκης, και των οποίων ένα κομμάτι είναι η κατεδάφιση των σπιτιών στα οποία κατοικούμε –όπως λένε για «διάνοιξη δρόμου και χώρο πρασίνου»-, συνδέεται με την προσπάθεια εξευγενισμού (gentrification) και τουριστικής αναβάθμισης της πόλης, της οποίας τα απόνερα ήδη φαίνονται με την ακραία αύξηση των ενοικίων λόγω Airbnb στις γειτονιές αυτές, την εγκατάσταση συστηματων ελέγχου και την γενικότερη αποστείρωσή τους από κάθε αυθόρμητη δημιουργία και επέμβαση.
Το «έγκλημα» που έχουμε διαπράξει είναι ότι οραματιζόμαστε και χτίζουμε μια πραγματικότητα πέρα από οικονομικές συνδιαλλαγές, θεωρώντας ότι η στέγαση, το νερό, η ενέργεια καλύπτουν βασικές μας ανάγκες και για αυτό δεν πρέπει να θεωρούνται προϊόντα που οι τιμές τους θα κινούνται με βάση τους νόμους προσφοράς και ζήτησης. Και αυτό για τον καπιταλισμό αποτελεί κάτι ασυγχώρητο. Από την άλλη βλέπουμε τους πολιτικούς και όλα τα υψηλά ιστάμενα πρόσωπα που έχουν κατηγορηθεί και καταδικαστεί για οικονομικά σκάνδαλα και διαφθορά να απολαμβάνουν μιας ιδιαίτηρης ασυλίας και προνομίων. Σε όποιον εθελοτυφλεί λοιπόν απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα έχουμε να πούμε ότι η καταστολή που αυτή την στιγμή δέχεται το ανταγωνιστικό κίνημα είναι απλά το στρώσιμο του «κόκκινου χαλιού» στις ακραία νεοφιλελεύθερες πολιτικές που έρχονται, υπό τους ήχους των λέξεων επενδύσεις και ανάπτυξη.
Από τα καστρόπληκτα δε φεύγουμε εμείς, στο διάολο επενδυτές, δήμοι και κρατικοί φορείς
10, 100, 1000 καταλήψεις ενάντια σ’ ένα κόσμο οργανωμένης σήψης
Ραντεβού στους δρόμους
πρωτοβουλία αλληλεγγύης για την υπεράσπιση των καστρόπληκτων σπιτιών
